موسى علیه‏السلام به پروردگار گفت: الهى! تک و تنها به کوه طور آمده‏ام، هیچ کس غیر از من و تو نیست، من را موعظه کن.

فرمود: موسى! با من باش، بعد خدا ساکت شد. دوباره موسى گفت: « ربِّ أوصنى » خدایا! من را موعظه کن. دوباره خدا فرمود: با من باش.

باز گفت: « ربّ أوصنى » من را موعظه کن. خدا فرمود: با من باش.

بار چهارم هم همین را گفت، خطاب رسید: « أوصیک بأُمِّک » تو را به رعایت مادرت توصیه مى‏کنم.

دوباره گفت: خدایا! من را موعظه کن. دوباره خدا فرمود: موسى! مادرت. دوباره گفت: خدایا! من را موعظه کن. خطاب رسید: موسى! پدرت.⁽¹⁾ چون وقتى پیغمبر شد، مادرش زنده بود.

تمام درهاى رحمت خدا را با دست پدر و مادر مى‏شود باز کرد، گناهان گذشته را با یک لبخند آنها مى‏شود به بخشش رساند. مردم مى‏توانند با محبت به پدر و مادر، خودشان را به رحمت خدا برسانند.

تواضع کنید، کسانى که با پدر و مادرتان قهر هستید، اگر تلفن دارند، سحر یک تلفن بزن، بگو: خدا و پیغمبر از من خواسته‏اند که از شما عذرخواهى کنم، اگر عصبانى شدند و گوشى را گذاشتند، تلفن نکن، صبح برو در بزن، اگر راهت ندادند، سرت را بگذار روى دیوار و گریه کن تا راهت دهند، چون هیچ پدر و مادرى تحمل گریه بچه‏اش را ندارد.